Her evlilikte zaman zaman partnerlerin anlaşamadığı konular olabilir. Bu son derece normal ve sağlıklı bir durumdur. Sağlıklı ilişkilerde bu tartışmalar sevgi ve saygı sınırlarında kalarak yapıcı şekilde sonlandırılır. Ancak diğer tarafta bir de çatışmaları yönetemeyen, seslerin her gün yükseldiği zaman zaman sözel ve fiziksel şiddetin de dahil olabildiği ve tüm bu olumsuzlukların normalleştiği aileler vardır. Karı koca arasındaki bu kavgalar partnerler kadar bu kavgalara şahit olan çocukları da derinden etkilemektedir. Aslında sadece seyirci gibi görünen çocuk, bu kavgalardan en zararlı çıkan taraftır. Yapılan araştırmalar göstermektedir ki anne babası sık kavga eden çocuklar da özgüven eksikliği, ders başarısında düşüş, depresyon, davranış problemleri, huzursuzluk ve mutsuzluk gibi durumlar sıklıkla görülmektedir. Bu çocuklar dış dünyaya karşı güvensiz bir tutum geliştirirler.  Tartışmaya şahit olan bir bebekse evdeki huzursuz ortam bebek de yoğun strese neden olarak uyku, sindirim problemlerine ve sürekli ağlamalara neden olabilir. Çocuklarda idrar kaçırma, tırnak yeme, uyku problemleri, mastürbasyon, saldırganlık gibi belirtiler görülebilir. Çocukların her an anne babayı model alarak kaydettiği unutulmamalıdır. Sağlıklı iletişim kurmayı anne babasından öğrenemeyen çocuk, sağlıklı ilişkiler kuramayacak ileriki hayatında kendi ilişkilerinde de problemler yaşayacaktır. Yine sürekli kavgaya şahit olan çocuk, karşı cinse ve ilişkilere karşı olumsuz bir tutum geliştirecek ve belki yalnız kalmayı tercih edecektir. Okul dönemi çocuklarında ise ders notlarında düşme, derse odaklanamama, dikkat çekmek için evden kaçma gibi davranış problemleri sıklıkla görülebilir. Anne baba kavgalarının sürekliliği hem anneyi hem babayı olumsuz etkilerken bu durum ebeveynin çocuğa tepkisine de yansır. Sürekli tartışan ebeveynler istemeden de olsa çocuklarına karşı daha ilgisiz ve sabırsızdır.  Artan kavgalar ve azalan ilgi çocuğun kendini suçlamasına neden olurken ve olumsuz tabloyu pekiştirir.

Peki çocuklar hiçbir tartışmayı duymasın mı?

Çocuklar hayatı tanımaya evde güvenli alanlarında başlarlar. Anne baba arasında ki küçük tartışmalara elbette şahit olabilirler. Hatta olmalıdırlar. Ardından mümkünse bu sorunun nasıl çözüldüğünü de gözlemlemelidirler. Bu tarz küçük tartışmaların olabileceğini ve nasıl yönetileceğini gözlemleyen çocuğun negatife tolerans penceresi genişler. Dış dünyaya biraz daha hazır hale gelir.  Ancak seslerin kontrolsüz yükseldiği, fiziksel müdahale ve hakaretlerin bulunduğu yoğun ağlamaların dahil olduğu kavgalar mümkün olduğunca çocuktan uzak tutulmalıdır. Elbette bu uzak tutma, hadi sen odana biz biraz tartışacağız şeklinde yapılmamalıdır. Böyle bir durumda diğer odadan yüksek sesleri duyan çocuk hayal gücünün de etkisiyle çok daha fazla etkilenecektir.  Diğer taraftan ebeveynler çocukların mükemmel gözlemciler olduğunu ve iletişimsizliği de fark ettiklerini unutmamalıdır. Anne baba arasında ki gerginlik ve soğukluk tartışma yaşanmasa dahi çocuğu huzursuz eder.

Çocuk kavgaya şahit olduysa ne yapılmalı?

Tartışma mümkün olan en sağlıklı şekilde sonlandırıldıktan sonra çocuğun yanına gidip izin verdiği ölçüde sarılarak fiziksel temasa geçilmelidir. Ardından böyle bir tartışmaya şahit olduğu için özür dileyip onu üzmek istemediğinizi belirtebilirsiniz. Çocuğa verilmesi gereken en temel mesaj ise; anne babalarında arkadaşlar gibi bazen anlaşamadıkları konular olabileceği, bunu zaman içinde çözecekleri, çocuğun bir suçu olmadığı ve onu her koşulda çok sevdikleridir. Çocuğun duygu ve düşüncelerini ifade etmesi aklında ki soruları sorması için fırsat verilmelidir. Çocuklara yeterince ilgi ve zaman ayrıldığından emin olunmalıdır. Bir diğer dikkat edilmesi gereken konu da anne babanın çocuğu aracı olarak kullanmaya çalışmamasıdır. “Bak oğlum annen böyle işte, kızım senin baban da böyle bir adam, annene söyle, babana söyle” gibi ifadeler çocukları strese sokmakta ve zor durumda bırakmaktadır.

Peki ya sürekli tartışan anne babalar?

Sürekli tartışan ebeveynler, sadece çocuklar için değil kendi ruhsal ve fiziksel iyi oluş halleri içinde mutlaka çift terapisi desteğine başvurmalıdır. Çift terapisi sanılanın aksine yalnızca ilişki problemlerini çözüp daha mutlu ilişkiler geliştirmek için değil gerekli durumlarda sağlıklı bir boşanma kararı alarak, bu süreci sağlıklı yönetmek konusunda da destek sağlamaktadır.

Sağlıkla kalın.