Siyasi Tarihimiz bize gösteriyor ki, çok partili dönemde kökeninden kopan partilerden mecliste çoğunluk elde edenini görmek pek mümkün olmadı.

Lidere duyulan öfkeden başka millet için bir hikâyesi olmayanların kurduğu partiye seçmen mecliste temsil noktasında bir ya da iki seçimlik avans verse de bu sürgit devam etmiyor, bir iki seçim sonra bitiyor.

Ya tabela partisi haline geliyor ya da tarih oluyor.

Bu açıdan bakıldığında İYİ Parti’nin siyasette ne yapabileceğini, ömrünün ne olacağını 2019’daki kantar sonucunu görmeden bu günden kestirmek kolay değil.

O bakımdan bu parti için 2019 seçimleri hem kalıcılığı hakkında bir fikir verecek olmasıyla hem de mevcut düzene yapacağı etki yönüyle hayati önem taşıyor.

Türk siyaseti doğurduğu sonuç bakımından önemli bir olayı 70’li yıllarda Ferruh Bozbeyli’nin genel başkanı olduğu Demokratik Parti tecrübesiyle yaşamıştı.

O tecrübeyi yaşatan olayın içinde Saadet Partisi’nin atalarından Milli Selamet Partisi’nin de olması akıllara “tarih tekerrür mü edecek,” sorusunu getiriyor.

1969 seçimlerinde Süleyman Demirel liderliğindeki Adalet Partisi yüzde 46,6 oy oranıyla 256 milletvekili çıkarmakla mutlak bir zafer kazanmıştı.

Ne var ki, Sadettin Bilgiç, Aydın Menderes, Ferruh Bozbeyli, Celal Bayar’ın kızı Nilüfer Gürsoy gibi ağır topların başını çektiği 41 milletvekili Süleyman Demirel’in partide tek adam hâkimiyeti kurduğu gerekçesiyle daha yüz günü yeni dolduran hükümete isyan bayrağı açmasıyla zafer sevinci kısa sürmüştü.

Siyasi Tarihe “41’ler hareketi” adıyla geçen bu grup kendi hükümetlerinin hazırladığı 1970 bütçesine muhalefetle birlikte güvensizlik oyu vermekle Adalet Partisiyle iplerini koparmışlar ardından da Demokratik Parti’yi kurmuşlardı.(18 Aralık 1970)

Parlamentoda çoğunluğu kaybeden Süleyman Demirel de başbakanlıktan istifa etmek zorunda kalmıştı.

Sağdaki bu siyasi darbe Demokratik Parti’nin kurulmasıyla kalmamış Milli Selamet Partisi’nin de buna eklenmesiyle (11 Ekim 1972) sağ oylar üç parçaya bölünmüştü.

Sonuçta 1973 seçimlerinde Adalet Partisi yüzde 29,9 oy oranıyla ancak 149 milletvekili kazanabilmişti.

Şimdi merak edilen soru, 2019’da da “tarih tekerrür edecek mi?”

Diğer yerleri bilmem ama eğer Aydın ölçü alınacaksa bu “tekerrür hadisesi” birkaç nedenden dolayı pek kolay gözükmüyor.

BİR: Günümüz şartlarında Demokratik Parti’nin o günkü görevini yerine getirecek İYİ Parti’nin seçmen tabanı adına “asabi seçmen” dediğimiz, günümüz siyasetini döndüren aktörlerden şikâyetçi olan kitle.

Yani her seçimde ‘stratejik oy’ diye tanımladığımız rakip partiye veya adaya oy vermek suretiyle partisini ya da adayını burun sürttürmek suretiyle cezalandırmak isteyen seçmenlerin partisi İYİ Parti.

Ancak ana omurganın eski partisi MHP’nin bir parçası olmadığı, kitle partisi olduğu yönünde seçmenin düşüncesi net değil hem de kafası bir hayli karışık.

Nedeni uyandırdığı ilk algı.

İdeoloji temelli partilerin temel özelliğidir, lider hangi enstrümanı çalarsa parti disiplini gereği bütünüyle koro sanatçıları da aynı çalgıyla dem tutar.

Kitle partileri ise çok sesli koroya benzer.

Şefin görevi her biri ayrı enstrüman çalan koro elemanına önünde notası bulunan ezgiyi çaldırmak suretiyle izleyenlerin müzik zevkini tatmin etmek, beğenisini kazanmaktır.

Siyaset insan değerlendirme sanatıdır. Kitle partisi iddiasında olan bir parti hele yeni kurulmuşsa yönetimlerinde herkesimden insana yer vermezlerse iddialarında inandırıcı olmazlar, söylemleri boşlukta kalır.

Bu dengeyi kurmak siyaseti bilmek, toplumu yakından tanımak kadar farklı kişilikleri bir potada toplamak, aralarında ahengi sağlamak ise ustalık işidir.

Çünkü bizde siyasi kanaatler kişiler üzerinden oluşur. Vatandaş yönetim kademesinde yer alan isimlere bakarak yeni harekete anlam verir, ona göre gömlek biçer.

Öyle zaman gelir ki, algı uyandırmada katkısı kaçınılmaz birisini vitrine alabilmek için bırakın aidat ödetmeyi vereceği parayı cebinizden ödemek zorunda kalırsınız.

Bunlara dikkat etmezseniz ayrıldığınız partinin kopyası olduğunuz damgası sırtınıza yapıştırılır. Sonra da ya tabela partisi olursunuz ya da tarihe karışırsınız.

İKİ: İlk çıkışında İYİ Parti ortamdan rahatsızlık duyan herkesimin partisiydi.

Şimdi AK Parti kırgınları için bir alternatif daha çıktı.

Saadet Partisi...

Temel Karamollaoğlu izlediği politikayla sadece sağ kesimde değil sol seçmen üzerinde de etkili oluyor.

Olayı insanların sosyal medya hesaplarında, gazete köşe yazarlarının yazılarında da görmek mümkündür.

Böylece Saadet Partisi’nin de devreye girmesiyle ilginç bir şekilde bir ucunda Saadet Partisi diğer ucunda İYİ Parti bir tahterevalli ortaya çıktı.

Duruma göre biri yükseldikçe diğeri düşecek.

Bu da iki tarafa umutla, karamsarlığı bir arada yaşatıyor.

Yüzde 10 seçim barajı endişeleri daha da artırıyor.

Aydınpost ANDROID'de TIKLA İNDİR!   Aydınpost APPSTORE'da TIKLA