Dış ticaret birçok ülkede olduğu gibi günümüzde Türkiye’de çok önemli bir yere sahiptir. Her geçen yıl, ülke ekonomisi için daha da önem kazanan bu ticaret türü, birçok sektörde kendisini göstermektedir. Elektronik, gıda gibi ve daha fazla sektörde yurtiçi ticaretin olduğu gibi yurtdışı ile ticaret artarak hız kazanmıştır. Dünyanın birçok yerine ülkemizde üretilen ürünler satılmakta veya yurtdışından ülkemize ithalatı sonucu ticaret geliştirilmektedir. Ülkemizde olduğu gibi açık ekonomilere sahip tüm ülkelerde dış ticaret kavramı önemini koruyarak devam ettirmektedir.
Yurtdışı ile çalışan dış ticaretçilerde, müşteri temsilcileri bizzat firmaların yurtdışındaki partnerleri ile( müşteriler veya tedarikçiler) bire bir muhattap olmaktadır. Dış ticaretin ikinci kısmı olan mutfak kısmı “operasyon bölümü” yurtdışıyla gerçekleşen tüm faaliyetlerin dokümantasyonlarından (faturalandırma, gümrükçüye giden belgelerin oluşturulması, nakliyeciye verilecek belgelerin hazırlanması, satıcı veya alıcının bankalarına gönderilen akreditif belgeleri, çeki listelerinin hazırlanması gibi..) sorumlu birimdir. Detaylı ve zahmetli olan bu kısımda, dış ticaretçi için en önemli konular “ Teslim Koşulları” ve “Ödeme Yöntemleri”’dir. Bu iki konu dış ticaretçinin alıcı ya da satıcı olmasına göre değişim gösterir. Alıcı için faydalı olan koşul satıcı için dezavantaj teşkil etmektedir.
Tüm dünyada kabul edilen teslim koşulları vardır. INCOTERMS ( International Commercial Terms) adı verilen bu teslim koşulları, ICC (International Chamber of Commerce) (Milletlerarası Ticaret Odası) (MTO) tarafından hazırlanmaktadır. ICC 27 Eylül 2010'da Incoterms 2010 revizyonu yayınlanmıştır. Söz konusu revizyon 1 Ocak 2011 tarihinden itibaren uygulamaya geçmiştir. Bu revizyona göre günümüzde kullandığımız İNCOTERMSler oluşmuştur. Dünyanın her yerinde dış ticarette kabul gören ortak bu koşullar ithalatçı ve ihracatçı tarafından avantajlarına göre seçilerek kullanılmaktadır.
Teslim koşullarından en sık kullanılanları irdeleyecek olursak, bunlardan birisi satıcı için en az risk taşıyan Ex Works(EXW) “İş Yerinde Teslim” dir. Bu koşulda alıcı tüm riski taşımakta satıcıyla karar verdikleri bir yerden veya satıcının fabrikasından satın almış olduğu malları teslim almaktadır. Navlun, sigorta, yurtdışına çıkıştaki gümrük masrafları dahil tüm masrafları alıcı karşılamaktadır. İhracatçılar için dış ticarette en karlı teslim koşulu EXW’dür.
Bir diğer sıklıkla kullanılan koşul Free on Board(FOB) “Gemi Bordasında Teslim”dir. Satıcı alıcının gemisine malları yüklemektedir. Bu yükleme işinden sonraki tüm sigorta ve taşıma maliyetleri alıcıya aittir. Satıcı gerekli tüm gümrük belgelerini alıcıya teslim etmektedir.
Cost Insurance Freight( CIF) “Mal bedeli, Sigorta ve Taşıma” dış ticarette en çok kullanılan teslim koşullarından bir başkasıdır. Bu koşulda, satıcı bahsi geçen sigorta, navlun gibi masrafları ödeyerek alıcıyla anlaşılan gemiye getirir. Uygun bir sigorta ile gemiye yüklenen ve taşıma maliyetlerinin satıcıya ait olduğu bu türde, alıcı diğer masrafları karşılamaktadır.
En sık kullanılan bu teslim koşullardan başka teslim koşulları daha vardır. FCA(Taşıyıcıya Masrafsız), CPT(Taşıma Ödenmiş Olarak), CIP(Taşıma ve Sigorta Ödenmiş Olarak), DAT(Terminalde Teslim), DAP(Belirlenen Yerde Teslim), DDP(Gümrük Vergileri Ödenmiş Olarak), FAS(Gemi Doğrultusunda Masrafsız) ve CFR(Masraflar ve Navlun) dış ticarette uluslararası kabul edilen diğer teslim koşullarıdır.
Seçim dış ticaretçilerin!
