Yüreği gözlerinde, bedeninde, ellerinde 77 yaşında bir bilge bize yeniden yaşamayı anlattı yarı loş, sade bir sahnede…
Her cümle kısacıktı, yaşanmış bir yürekten inci taneleri gibi sahneye dökülüyor, gönüllere doluyor, izleyenleri taşırıyordu, yaşamaya dair…
Hepimizin duygusu ortaktı:
“Ah memleketim”…
‘Güzel memleketim…
Ah yazarlarını, sanatçılarını, liderlerini mahpushanelere kapatan, hasret şiirleri yazdıran korkutulan, çocuk gibi heyecanlı, saf güzel halkım… Nazım’dan bu yana değiştik mi acaba?
Güzel ses, güzel yürek, güzel ve akıllı insanlar bir çınar ağacını, bir kediyi, bir ceviz ağacını anlatınca nasıl da büyüleyebiliyor her şey!
Nazım Hikmet’i Genco Erkal’da izlemek lazım…
Memleketimi Nazım Hikmet’ten dinlemek…
Nazım’ın dediği gibi,
Anaları, çocukları, gelinleri, hekimleri öldürmemek…
Yaşamı yürekle, vicdanla doludizgin yaşamak,
Bir de Aydın Belediyesi’ne bu davet için teşekkür etmek lazım…
