Seçimin üzerinden neredeyse 20 gün geçti, görevinden istifası beklenen Ahmet Ertürk, 14 Nisandaki toplantıda istifa etmeme gerekçesini Türkiye genelinde İYİ partinin aldığı yenilgiyle açıkladı.
Kamuoyu (herkes) 31 Mart'ta kaybedenin AK Parti olduğu ve nedenleri üzerinde durduğu halde Aydın’da asıl kaybedenin İYİ Parti olduğu pek fazla dikkate değer bulunmamış olacak ki, pek üzerinde duran olmadı.
İlk aşamada meydan gerek MHP’den gerek merkez sağdan olsun eski tüfeklere kalmasın korkusunun hâkim olduğu kurucular tarafından yanlış iliklenen gömleğin düğmesindeki çarpıklık 31 Mart'ta da devam etti.
Seçim öncesi il yönetimini ele geçirenler bir toplum mühendisliğini de beraberinde getirdi. Ama bir gerçek de var ki, o projeleri toplum satın almaya hazırsa sonuç verir, hayaliyse yüzüne bakmaz.
Asıl önemli olansa niyettir.
Örnek çıkış noktasında Aydın varsa, ben de varım, denirse o projeler halkta yerini bulur. Yoksa hareket noktası Aydın varsa benim için var, olursa halk önsezisiyle- İYİ Parti Aydın örneğinde olduğu gibi- projeyi de o partiyi sandığa gömer.
Kaldı ki, Aydın İYİ Parti’de siyaseti çıkar amaçlı yapan ve halkın da önüne kim ne korsa ona oy vereceğini düşünen hayalperestlerin 31 Mart'ta seçmenin karşısına çıktıkları proje geçmişte denenen ve rağbet edilmeyen tecrübeyle sabit bir projeyeydi.
Neydi o proje?
Efeler Belediyesi Fatih Atay’la kesin kazanılacaktı. Diğer ilçeler kazanılamasa bile hatırı sayılır sayıda belediye meclis üyesiyle İYİ Parti ilçelerde temsil edilecekti.
Büyükşehirde CHP’li Kuşadası eski başkanlarından Özer Kayalı ile 14 Mayıs 2023 genel seçimlerinde alınan 101 bin oy en az 150 bine çıkarılacaktı.
Velhasıl projeden amaç bir taşla birden fazla kuş vurmaktı.
Birincisi, partiye maddi yükü bile olmayacak bol paralı ithal adaylarla Aydın’da masrafsız bir tarih yazılacaktı.
İkincisi, bir başarı hikâyesine imza atılarak genel merkezin gözüne girilecekti.
Üçüncüsü, İYİ Parti yöneticilerinin ve belediye başkanlarının adlarını Aydın’ın vazgeçilmezler listesinin başına yazdırmaktı.
Dördüncüsü, sonuçta proje uygulanırsa maddi ve siyasi anlamda hem kendileri hem de İYİ Parti kazançlı çıkacaktı.
Hâlbuki proje ilk bakışta gerçekçi gibi görünse de 2009 ve 2019 yerel seçimleri DP (Demokrat Parti) örnekleri hatırlandığında Aydın’da ne karşılığı ne de uygulanabilirliği vardı.
Geçmişteki bu örnekler-bilene- projenin reel politiğe aykırılığını ta başından ortaya koyuyordu:
BİR: Siyasetçiyi en fazla aldatan halkın gözünde adayın dikkat çeken zenginliği yani paranın kaynağındaki şüphedir. O nedenle adı akçeli konularla anılan bir siyasetçiyi aday yapan bir parti aleyhine sonuçlar üretilmesine de hazırlıklı olacak.
Hele küçük yerlerde siyasetçi o konuda deve kuşu gibi başını kuma gömse de bilmez görünen millet her şeyin farkındadır ve sandık sırası gelince gereğini yapar.
İKİ: Kendi partisinden aday adaylığını açıklayan varsa popülaritesi ne kadar yüksek olursa olsun seçime çeyrek kala ithal adayla seçime girmek partide derin çatlağa yol açar.
Bu tezin doğruluğu 14 Nisan il toplantısında Ahmet Ertürk’le Recep Taner ve İlhan Adıyaman arasında yaşanan karşılıklı restleşmelerle bir kez daha ispatlanmış oldu.
Bu anlamda bir başka gösterge de adaylığı kesinleşince Fatih Atay’ın İYİ Parti’yi karpuz gibi ikiye bölmesiydi.
Çoğunluk kendisine muhalif olunca Fatih Atay İYİ Partili seçmenden ancak yarısının oyunu alabildi ve 23 bin 644 oyla iddialı olduğu seçimi üçüncü bitirebildi.
Hâlbuki İYİ Parti’nin BŞB’de de kendi üyelerinden Gülizar Şengül Peçen ve Bekir Aydın gibi aday adayları vardı.
Ahmet Ertürk onlardan biri yerine Özer Kayalı’yı aday gösterince ağır bir mağlubiyet yaşandı ve 2023 seçimlerindeki 101 bin oyun yalnız 29 bin 084’nü alınabildi.
Bu tür ağır mağlubiyetler yaşandığında parti içi muhalefete il başkanı istifa etmezse hesap sorma hakkı doğar. İYİ Parti’de 14 Nisan akşamı yapılan toplantıda yaşananlar bu çerçevede değerlendirilebilir.
ÜÇ: İYİ Parti’nin kurumsal kimliğini henüz kazanamadığı şuradan da belli ki, seçime çeyrek kala geçmişten kalan bir hesabı görmek için eskilerin deyimiyle dere geçerken at değiştirilmez.
Aklı başında parti yönetimi buna izin vermez.
Bu durumda yapılana dense dense siyasette yeterince pişmemiş, kifayetsiz muhterislere özgü bir davranış olan siyasi gerçeklerden habersiz, hırsı aklının önünde giden acemi siyasetçi denir.
Hâlbuki İYİ Parti’nin diğer partilere göre en belirgin özelliği, eğer bir il başkanı herhangi bir nedenle görevini bırakırsa, üyeler yeni başkanı kendi aralarından seçerler ve genel merkeze bilgi verirler ilkesidir.
Aydın il başkanı Recep Taner’in Efeler belediyesi aday adaylığı için istifasının ardından parti tüzüğü gereği yönetim kendi arasından Sadettin Yabaş’ı il başkanı seçti ve genel merkeze bildirdi.
Bu sefer genel merkezin tavrı iddiaya göre milletvekilinin de devreye girmesi sonucu parti tüzüğünün emrettiği yönde olmadı.
Yönetimin seçtiği il başkanı yerine Efeler adaylığı için görevden ayrılan Recep Taner’le il kongresinde rakip olan ve kaybeden Ahmet Ertürk il başkanı yapıldı.
Ardından da Efeler aday adaylığından çekilen Recep Taner’in yerine Ahmet Ertürk, Efeler’e partililerin ısrarlı itirazlarına aldırış etmeden Fatih Atay’ın adaylığında diretti.
Olay partililerde Ahmet Ertürk’ün Recep Taner’den hem Ömer Karakaş’ın kontenjan adaylığına yeşil ışık yakması sonucu milletvekilliği sıralamasında ikinci yapılmasının ve seçilememesinin hem de kongredeki yenilginin intikamı şeklinde yorumlandı.
Sonuçta niyet hayırlı olmayınca akıbeti de hayırlı olmuyor. İl başkanı Ahmet Ertürk milletvekili Ömer Karakaş’ın da destekleriyle hayal mahsulü projesiyle Aydın’da İYİ Parti’ye ağır bir mağlubiyet yaşattı.
Seçimin üzerinden neredeyse 20 gün geçti, görevinden istifası beklenen Ahmet Ertürk, 14 Nisan'daki toplantıda istifa etmeme gerekçesini Türkiye genelinde İYİ partinin aldığı yenilgiyle açıkladı.
Bizde böyledir, siyasette çalınan minareye mutlaka bir kılıf bulunur. Ahmet Ertürk’ün bahanesi de o çeşitten bir mazeret...
Ama ne var ki, bu İYİ Parti’nin Aydın’da onun döneminde ağır bir yenilgi aldığı gerçeğini değiştirmiyor.
