Durum, vaziyet buyken hali, vakti yerinde, bir ideal uğruna Aydın’da iş kurmayı göze alanlar dışında kalanlardan kim bekleyebilir bu 55 gencimizden asgari ücret karşılığı bir işe karşılık Aydın’a gelmelerini?
YKS sonuçları açıklandı. Aydın okulları birinci çıkaramadı ama 55 öğrenci ilk bine girmeyi başardılar.
Yetişmelerinde katkısı olan öğretmenleri okul yöneticileri ve Aydın Milli Eğitimi’nin tepe yöneticileri doğal olarak öğrencilerin bu başarısına sevindiler.
Aydın Valisi Yakup Canbolat onları tebrik için makamında kabul etti. Velhasıl başarılı gençler hem yöneticilerinin hem hemşerilerinin gururu oldular.
Aydınlılar nasıl gururlanmasınlar bu öğrenciler eğer okullarını bitirdiklerinde ülkede kalırlarsa gerek Ülke’nin gerek Aydın’ın geleceğinin paradan da kıymetli insan yani beşeri sermayesidir.
O yönüyle olaya bakıldığında bu genç beyinler yalnız kendi geleceklerini kurtarmakla kalmayacaklar bir ülkenin hatta insanlığın bir sorununu çözmede umudu olacaklar.
Çünkü onlar geleceğin potansiyel girişimci, iş insanları ya da yöneticileridir.
İçlerinden birinin yarın Nobel Barış Ödülü sahibi bilim insanımız Aziz Sancar olmayacağı ne malum?
Bir diğerinin BioNTech aşısını bulan Uğur Şahin ve Özlem Türeci gibi insanlığa şifa dağıtmayacağını kim garanti edebilir?
Günümüz en ileri teknoloji ürünü 5G telefonlarının programını yazan bilim insanı Erdal Arıkan gibi dünyaca ünlü birinin bu gençlerden çıkmayacağını bu günden kestirmek mümkün mü?
Demem o ki,ne kadar zengin bir kişi de, ülke de olsanız parayı yönetecek, katma değere dönüştürecek olan sonuçta insan unsurudur.
Eğer amaç zengin olmaksa sermayeyi yöneten kafası çalışan, işi bilen insansa kısa sürede emeline ulaşır, eğer ülke ise yetişmiş insan sayesinde kalkınma sorununu en kısa sürede çözer.
Örneği İkinci Dünya Savaşı’ndan yenik çıkan Almanya, Japonya... Geçirdiği savaşta taş taş üstünde kalmayan Kore...
Gençlerimizin başarısı en az aileleri, öğretmenleri, okul yöneticileri kadar Aydınlıları da gururlandırdı ama hemşerilerinin sevinçleri birincilere göre biraz buruk oldu.
Çünkü, ucuz işçi cenneti olan Aydın’da bu gençlerimizin üniversiteyi bitirdiklerinde tatminkar bir ücretle çalışacakları bir iş yok, yakında olacak gibi de gözükmüyor.
O yüksek teknolojiyi Aydın’a getirecek iş insanın ilk sözü “benim beyaz yakalılarım boş zamanlarını nerede geçirecek,” sorusu oluyor.
Yalnız bu eksiklik yakın zamanın değil Aydın hayli zamandır, kasabadan farksız.. Sanki bilinçli olarak “Aydın Değişmesin Kulübü üyeleri,” tarafından yönetiliyor.
Eğer öyle olmasaydı Aydın’dan Kocaeli başta sanayi bölgelerine beyin göçü olur muydu?
Düşünsenize eskiden insanı Aydın Ovası’na çalışmak için gelen kentlere günümüzde Aydın insanı gitmektedir.
Bu göç olayı da beşeri sermayenin kalitesizliğinin doğal bir sonucu vasatın iktidarını doğuruyor.
TÜİK verilerine göre günümüzde Aydın insanının yüzde 10’nu iş arıyor.Bu oranın İŞKUR’a iş için başvuranlar olduğunu,kayıtsız iş arayanların bunun dışında kaldığını kaydetmiş olalım.
Herkesin bildiği çaresiz kalan en sorunlu, en dertli aileler de Aydın’da yüksek okul bitirmiş bir evladı olan aileler...
Hepsi bir belediyede, bir kamu kurumunda geçici de olsa çocuğunu asgari ücretli çalışmaya çoktan razı bir işe yerleşebilmek için bir siyasetçinin peşinde dolaşıyor.
Eğer çocukları için iş beklentisi olan anne-babalar da olmayacak siyasi partiler Aydın’da parti yönetimine yazacak insan bulmakta zorlanır.
Çoğu öğrenilmiş çaresizlik sendromuna tutulmuş genç de çaldığı kapılardan eli boş dönünce iş aramaktan vazgeçiyor, ailesinden harçlık almaktan utancından evine kapanıyor.
TÜİK verilerine göre 2023 yılında imkân bulanlardan yüzde 23,5 oranında genç de yurt içinde veya yurt dışına göç etmiş. Bunlardan yüzde 12,7’si 20-24 yaş aralığında, yüzde 10,8’i de 24-29 yaş arası gençler.
Hani derler ya tam da taşı sıksa suyunu çıkaracak olanlar. Genç nüfusa sahip olmak bir ülke için kalkınmada en büyük güç kaynağıdır. Ancak değerlendirebilinirse...
Aydın’da ise üniversite mezunu gençler Aydın-Denizli asfaltında ayran tost satmayı göze alsalar o imkân bile yok.
Ağrı Dağı gibi aldıkları oyun vicdani sorumluluğunu sinesinde hissetmeyen politikacıların hükümran olduğu bir yerde tersini beklemek safdillik olurdu, her halde.
Durum, vaziyet buyken hali, vakti yerinde, bir ideal uğruna Aydın’da iş kurmayı göze alanlar dışında kalanlardan kim bekleyebilir bu 55 gencimizden asgari ücret karşılığı bir işe karşılık Aydın’a gelmelerini?
Gelecekler de politikacı ağabeylerinin, bir ilçenin kalkınma umudu olarak gördükleri cezaevine yalvar, yakar torpilleriyle infaz koruma memuru mu olacaklar?
Bu durumdan mahcubiyet duyacaklar ne o gençlerdir ne de onların aileleridir, vizyonu ancak cezaevi açmaya yeten politikacılardır..
