'Bu fotoğrafı utanarak çektim, ne yazık ki durum bu' Hürriyet yazarı Fatih Çekirge Simi Adası’nda çektiği bir fotoğrafın öyküsünü yazdı. İşte o yazı...   Dün bir fotoğraf çektim.   Çektim ama içim acıyarak...   Bunca yıl polis muhabirliğinden siyaset muhabirliğine kadar her fotoğrafı çekinmeden çeken ben...   Bu defa utandım.    Onları çekerken utandım.   Fazla yaklaşamadım.   Neden mi?   Anlatayım...   Günlerdir Türkiye uyarıda bulunuyor:   “Suriyeli göçmenler meselesine bir çözüm bulun. Yoksa kapıları açmak zorunda kalırız.”   Onun üzerine...   Alman Başbakan’ı arıyor.   BM Genel Sekreteri arıyor.   Yunanistan Başbakanı, İtalya Başbakanı’yla konuşuyor.   Fransız Cumhurbaşkanı arıyor.   Sonra Merkel, bizim Cumhurbaşkanımız Erdoğan’ı arıyor.   Soru şu:   “Akdeniz’i ölüm denizi haline getiren göçmenler ne olacak?”   Elbette Batılı liderler buna bir cevap vermiyorlar.   Oyalayan açıklamalar var.   Amaaa...   Bende de o sorunun bir cevabı var.   İşte o cevap...   Saat 12.30...   Bu fotoğrafı Datça’ya 10 mil mesafedeki Simi Adası’nda çektim.   Adanın uzak kenarında bir patlak bot...   Ve kıyıda sefalet içinde bekleyen Suriyeliler...   Ve ben bu fotoğrafı çekerken bir işaret yapıyorlar.   Şaşırıyorum...   Çünkü işaret, zafer işareti...    İşte bu noktada iki soru geçiyor içimden:   1) Bu neyin zaferidir? Ülkeleri içsavaş halindeyken verdikleri zafer işaretinin anlamı nedir?   Bencillik mi? Ben kurtuldum demek mi?   2) Acaba o patlak botla gelirken kimler can verdi?   Sonra Yunan polisi onları kafileler halinde kamplara götürüyor.   Sonrası meçhul...     Acaba “arkada ölen akrabalarını bıraktıktan sonra” böyle bir adada gösterilen “‘Ben kurtuldum’ sevinci” insanlık adına nasıl trajik bir sorudur.   Orada...    Kaldırım kenarında kucaklarında çocuklarıyla bekleyen anneler vardı.   Birkaçının elinde plastik su şişesi gördüm.    İçmiyorlardı...    Çünkü ne kadar bekleyeceklerini bilmiyorlardı.   İşte o nedenle soruyorum:   Kim böyle bir işkenceye kendisini atar?   Evet arkadaşlar...   Dün çok utanarak bir fotoğraf çektim.   Ülkelerinden kaçabildikleri için “zafer işareti” yapabilenlerin fotoğrafı...   İnsanlık adına çok üzüldüm...   O yüzden bu fotoğrafa bakarken içimden geçen şudur:   “Dünyaya verilmiş bir ders gibi kazandığımız bu Cumhuriyet’e sahip çıkalım. Üzerinde ay-yıldızın parladığı bu vatanın değerini bilelim.”