Ailelerin yardım almak için sıklıkla danıştığı konulardan birisi, yemek yememe problemi. Ne yazık ki toplumun büyük bir kesiminde, çocuk ne kadar çok yerse o kadar sağlıklı olur, gibi bir algı var. Oysa ki biz nasıl yememiz gereken şeylere ve miktarına dikkat ediyorsak aynı durum çocuklar için de geçerli. Çocuklarda ihtiyacı kadar ve dengeli beslenmeli. Ancak bu ihtiyacı kadar konusunda hiç tatmin olmayabiliyoruz. Yediği miktar bize göre azsa çocuk doydum dese de yemeği reddetse de zorluyoruz. Bak uçak geliyor aç ağzını bakalım, hadi bak ye de parka gidelim, bak Ahmet ne güzel yiyor sen küçük kaldın gibi iyi niyetli ifadeleri sıklıkla kullanıyoruz ya da duyuyoruz. Anne baba bu konuda normal davransa çevre baskısı var. Annesi yetmez o kadar yemek ona bak aç kaldı çocuk,  annesi  bak kilo vermiş yemekleri az mı yediriyorsun? ve daha niceleri… Niyetimiz iyi elbette, ama özellikle bebeklik ve çocukluk dönemindeki bu ısrar, inatlaşmaya dönüşüp gerçekten olmayan bir beslenme sorununu oluşturabiliyor. Yani durum kendini gerçekleştiren kehanete dönüyor. Belki de bu kadar gündeme almasak, çocuğun yanında bu kadar konuşmasak işler bu kadar büyümeyecek. Çocuğunuz elbette acıkıp yemek isteyecek. Yemek yemeyen ya da yemediğini düşündüğümüz çocuklar için öneriler kısmına geçmeden önce şunu da belirtmeliyim. Çocuğunuzun yemek yemesiyle ilgili sürekli bir problem olduğunu düşünüyorsanız, bazı besinleri tükettikten sonra rahatsız oluyorsa, iştahlı olan çocuğunuz birden yememeye başladıysa ve tükettiği miktarlar çok azsa öncelikle bir çocuk doktoruna başvurmanız ardından gerekli görülen durumda uzman psikolog desteği almanız önemlidir.

Çocuklarımızın yemek yeme alışkanlıklarıyla ilgili neler yapabiliriz bir bakalım;

1)Bebeğinizin beslenmesiyle ilişkili, (özellikle neleri yiyip yiyemeyeceği, ilk yıllarda öğünlerinin nasıl olması gerektiği ) ilk ve tek danışmanız gereken kişi çocuk doktorunuz. Beslenmeyle ilgili aklınıza takılan tüm soruları not alarak çocuğunuzun kontrolleri sırasında doktorunuza danışınız.

2)Yemek yemek öncelikle fizyolojik bir ihtiyaçtır. Çocuğunuzun acıkmasına, yemek talep etmesine ve keyifle yemesine fırsat verin. Her canlı gibi çocuklarda ancak acıkırsa yemek yemek isteyecektir. Az yediği bir öğünün ardından aç kalmasın diyerek sürekli bir şeyler vermek acıkmasının önüne geçerek bir sonraki öğünde de yemeği reddetmesine neden olacaktır.

3)Yemezsen dışarı çıkamazsın, Yersen parka gidebilirsin gibi ifadeler kullanmayın. Yeme davranışı parka gitmek için değil büyümek ve gelişebilmek için gereklidir. Çocuğunuza yemek yemesinin onu ne kadar büyük ve güçlü yaptığını anlatın.

4)Tabağını bitirmezsen arkandan ağlar, demeyin. Ağlamaz. Özelliklede küçük çocukların tabağını biz anneler kendimize göre hazırlıyoruz. Çocuğunuz belli bir miktar yediyse ve ardından artık yemek istemiyorum dediyse ya da bunu bir şekilde ifade ettiyse saygı duyun. Size birisi zorla yemek yedirse mutlu mu olursunuz yoksa tam tersine o yemekten soğur musunuz?

5)Bir yemeği aç olduğu halde ısrarla reddediyorsa zorlamayın. Tadına baktıktan sonra karar vermesini söyleyebilirsiniz. Bir yemeği reddettiğinde hemen seveceği köfte makarnaya yönelmek yerine, bu öğünde yemeğimiz bu yemek istemiyorsan akşam yemeğini beklemelisin, diyebilmelisiniz. İnatlaşmayın. Yemediği şeyleri daha sonra farklı bir sunumla ya da farklı bir pişirme tekniğiyle sunabilirsiniz. Yaşı ilerledikçe yeni tatlara daha açık olacaktır.

6)Tabletsiz, telefonsuz yemek yemiyorsa çocuğunuzun kötü bir alışkanlığı var demektir. Yeterince acıktığı zaman tablet olmadan da yiyecektir. Ancak bu alışkanlıktan uzaklaştırma sırasında, artık tablet yok şeklinde sert bir tepki vermeyin. Yemeğe oturttuğunuzda tabletini isterse şarjının bittiğini yemekten sonra bakabileceğini söyleyebilirsiniz.

7)Kendi başına yemek yemesi için fırsat verin. Bırakın dökülsün. Ancak dökerek öğrenebiliyorlar.

8)Kendi başına yemeyi reddediyorsa birlikte beslenme alışverişine çıkın. Kendi çatal, kaşığını, bardağını, tabağını seçsin.

9)Siz sofraya otururken çocuğunuzu da çağırın. Gelmiyorsa bir kez daha söyleyin ve ısrarcı olmayın. Sizin keyifle yemek yediğinizi, bunun yaşamın doğal bir parçası olduğunu görsün.

10)Çocuğunuzun yanında ya da duyabileceği şekilde; hiç yemek yemiyor, bunu yemez, sevmez gibi ifadeler kullanmayın. Çocuğun beslenmesi gündem haline gelmesin.

11)Yemek yaparken çocuğunuza da yaşına uygun sorumluluklar verin. Sofrayı hazırlarken hazırlamasına fırsat verin. Böylece katılımını destekleyebilirsiniz.

Sağlıkla kalın.