Atalarımızın methede methede bitiremediği, on parmağında on marifeti olan kadınlarımız veya erkeklerimiz, tahminim en çok da 60’lı, 70’li yıllarda, parmaklarına bir marifet daha ekleyip on parmak daktilo öğrendiler. Bu marifetle, sözü simültane yazıya çevirip bakanlara parmak ısırttılar. Bu gözdelikleri, daktilolar antikacı dükkânlarına girene kadar devam etti. Bilgisayarlar ortalıkta yaygınlaştıkça, on parmak yazabilen insanlar seyreldi.
Ben seyrelmenin farkına bir casus gibi her şeyi incelediğim ABD’nin Boston şehrinde vardım. Etrafıma baktığım küçük büyük herkes, bilgisayar kullanırken on parmağını kullanıyor, bastığı harflere klavyede bakma gereği duymadan, sadece ekrana bakarak dilediğince ve çarçabuk yazabiliyordu.
Bu mahir parmakların yanında kendi parmaklarımı topal karıncalara benzetiyordum. Neden bu insanlar gibi on parmağım tuşların üzerinde dans etmeyi bilmiyordu? Bilgisayara ve tuşlarına bu kadar bağımlı olduğumuz bir çağda benim gibi insanlar ne kadar çok zamanı boşa harcıyorlardı? Bu marifeti nasıl kazanmışlardı? Küçük bir sorgulama gösterdi ki, lise çağında, benim geometri veya aruz vezni öğrendiğim yıllarda, Boston’daki yaşıtlarıma on parmak daktilo dersleri veriliyor ve nesiller bugünlere hazırlanıyordu.
Ülkeme döndüğümde on parmak daktilo kursu arayıp durdum. Kurs açılırsa hemen haber verin diye tembihledikçe tembihledim. Bu güne kadar ne bir haber veren oldu, ne de bu konuya bir parmak basan. Üniversitelerimi
Neyse ki akıllı insanlar boş durmadı. İnternet denen koca kazana, hem de ana dilimizde, on parmak daktilo yazmayı birkaç haftada öğreten leziz programlar hazırlayıp attılar. Hem de bedava! (1):
“Uzun süre bilgisayar kullanan bazı kişiler; “Ben on parmak bilmiyorum ama; iki-üç parmağımla çok hızlı yazabiliyorum veya rahatlıkla işlerimi halledebiliyorum
Oysa iki veya üç parmağınızla istediğiniz kadar hızlı yazın, orta düzey bir on parmak kullanıcısının hızına hiçbir zaman yetişemezsiniz. Çünkü, siz iki parmağınızla yazmaya çalışırken, onparmak kullanan kişi sizden 8 sayı önde başlamış olacak. Ayrıca, siz iki parmak yazarken, önce yazacağınız metne, sonra ellerinize ve daha sonra da ekrana bakma ihtiyacı hissedeceksiniz.
Bu üçlü döngü sürekli devam ederken, gözünüz ve beyniniz gereğinden çok fazla efor sarf edecek. Bu da yazma hızınızı oldukça düşüreceği gibi, dikkatiniz dağıldığı için de hata yapma olasılığınız oldukça fazla olacaktır. Özellikle yabancı dildeki yazıları yazarken, çok daha fazla zorlanacaksınız.
Oysa on parmak yazımında, ekrana ve ellere bakma ihtiyacı duyulmadığı için, göz sadece yazıyı takip edecek ve beyniniz siz farkında olmadan çoktan ellerinize yazıyı yazdırmış olacak. Böylece çok daha hızlı, hem de aynı oranda daha az yorularak daha fazla yazı üretebileceksini
Arayıp bulanlara, öğrenmeyi sevenlere…
Kaynak:
1. http://www.adlik
Sosyal medyada bu konuyla ilgili düşüncelerinizi #aydınkonuşuyor etiketiyle paylaşın, yayınlayalım!
