İleri demokrasilerin olmazsa olmazı sandıktır. Milli irade adı verilen kutsal kavram orada tecelli eder.
Sandıktan kastım öyle “temayül yoklaması” şeklinde, her türlü manipülasyona açık, ihtiyari seçim değil sonucu bağlayıcı yargıç gözetiminde olan seçimdir.
Milletin refah düzeyinin artması, öğrenim seviyesinin yükselmesi, medyanın da katkısıyla halk bilinçlenmesi demokrasinin standardını artıracağı yerde bu konuda daha da geriye gidilmesi ne yazık ki halkı siyasetten soğuttu.
Artık günümüzde siyaset her türlü ayak oyunun revaçta olduğu, fitne ve fesadın kol gezdiği, menfaat uğruna girilmedik kılık, yapılmadık karalamanın kalmadığı bir alana dönüştü.
Parti iktidar olunca idealist insanlar sergilenen maskaralıklara tahammül edemez ve köşesine çekilir. Onların yerine ne kadar düzenbaz varsa oraya akın eder ve hepsi birden selden kütük kapma yarışına girince tozdan dumandan göz gözü görmez.
AK Parti’deki metal yorgunluğunu ve heyecan tükenmesini idealistlerin yerini her devrin adamı düzenbazların almasına bağlıyorum.
Zira Aydın halkı herkes gibi siyaseti ticarete dönüştürenleri cezalandırır. Yeri geldiğinde bu tip insanların ve onların güç aldıkları siyasetçinin “burnunu sürtmek” için yorganını yakmaktan geri kalmaz.
Görünen o ki, Süleyman Soylu AK Parti Teşkilat Başkanı olduktan sonra cemaatlere mesafeli, Demokrat Partiyi merkeze alan bir restorasyon süreci başlattı.
Bu süreç demokrasi standardının arttığı yeni bir dönem mi yoksa sadece düzenbazların değiştiği bir başkalaşım mı olacak, onu zaman gösterecek.
Ancak bu günden şu kadarını söylemek mümkün… İleri demokrasi bir yana Sadık Atay’ın iki adaylı seçimi bile bölünme tehlikesi olarak algıladığını Kuşadası ve Karacasu kongrelerinde sergilediği tutum ortaya koydu.
Gelişmelere bakılırsa Süleyman Soylu ile aynı siyasi geçmişe aidiyet Sadık Atay’ı daha da yüreklendirmiş görünüyor.
Kimilerine göre bu yakınlık onu Aydın’da bir aktör haline getirmekle kalmadı hem elini güçlendirdi hem de milletvekilliği ümidini artırdı.
Eğer bir de söylentiler doğru çıkar da Soylu Aydın’dan aday olursa bu olay Sadık Atay’ın önünü açmakla kalmayacak strateji belirleme, oyun kurma hayallerini de gerçekleştirecek.
Hedefin önündeki yegâne engel ise Mehmet Erdem… Neden diğer vekiller değil de o…? Oyun kurucu olmasından… Diğerleri ona göre kolay lokma…
Sadık Atay’ın il başkanı olması onun projesi değil miydi? 2009 kongresinde onun uğruna yol arkadaşlarını silkip atarak gemileri yakmamış mıydı?
Şayet mücadeleyi kaybeden Mehmet Erdem olursa kendi fendi ile çırağına yenilen pehlivana ibretlik bir örnek olacak.
İlk kapışma Atilla Koç’un “kargaşa çıkabilir” dediği Efeler ilçe seçiminde yaşandı ve Sadık Atay kendi adayı Aytaç Aslan’ı seçtirmeyi başardı.
Şimdi gözler ocak ayındaki il başkanlığı seçiminde… Dananın kuyruğunu kim koparırsa kale komutanlığını da ele geçirecek.
Sadık Atay’a bu konuda en büyük yardım BŞB Başkanı Özlem Çerçioğlu’ndan geldi ve Tayyip Bey’le olan meşhur o stat konuşmasında Mehmet Erdem’i “paralelcilere kol kanat geriyor” diye en hassas noktadan şikâyet etmekle ona ilaç gibi gelen bir iyilik etti.
Amaç ise seçilmesi halinde üç dönemi tamamlayacak Mehmet Erdem’in, muhtemel, 2019 da BŞB adayı olmasının yol yakınken önünü kesmek.
Ama şans mı desek tevafuk mu desek Özlem Hanım’ın Tayyip Erdoğan’la konuşmasının asıl hasadını Sadık Atay yaptı.
Hani bilmeyen de zannedecek ki, Özlem Hanım o randevuyu kendisi için değil de Sadık Atay için almış… Veya o buluşmayı “Sadık Atay ayarladı” iddiasında bulunacak.
Şansın bu kadarına da pes doğrusu…
Asıl merak konusu ise çırağın başlattığı bu mücadeleyi usta mı, yoksa çırak mı kazanacak?
Daha yolun başı… Bu hamur daha çok su yutar… Pehlivanlar birbirine el ense çekmekle meşgul... Hakem sandık olsaydı sonuç hakkında bir tahminde bulunmak mümkün olabilirdi.
Bu durumda kimin, kimi kündeye getireceğini birbirlerine karşı sergileyecekleri oyunlar belirleyecek.
En önemlisi de “şahsi irade” kimi galip ilan edecek?
Bütün bunların cevabını ise zaman gösterecek.
Sosyal medyada bu konuyla ilgili düşüncelerinizi #aydınpost etiketiyle paylaşın, yayınlayalım!
