Farzet ki Dönemedim, Karadeniz bölgesi'nin yakın geçmişini konu alan akıcı ve duru bir anlatıma sahip özgün bir kitap
Karadenizli öğretmen yazar Dursun Ali Sazkaya, "Farzet ki Dönemedim" kitabında bölgenin geçmişini, kabuklarını kırmaya çalışan insanların, hüzünle örülmüş öykülerini,ikilemlerini, araftaki hallerini romancı ustalığıyla anlatıyor..
Eser, sosyal ve ekonomik şartlar nedeniyle bölgeden göçmüş insanların bölünmüş hayatları vesilesiyle Karadeniz insanının iç dünyasına işaret ederken, sosyal travmaları da gözler önüne seriyor. .
Dursun Ali Sazkaya bu amaç için kendi ailesinden karakterleri seçmiş. Bir ailenin yaşam serüveninden hareketle göç psikolojisini, yabancılaşmayı, geride kalmanın yaşattığı yalnızlaşmayı duru bir anlatımla okurlarına aktarmış.
Darbe döneminde dillerini konuşamayan insanların, okullarda öğrenebildikleri yarım yamalak Türkçe ile hayata tutunabilme çaları da kitabın imbiğimden damlayan sosyal yaralar arasında...
"Çünkü coğrafya kader demekti. Ne de olsa bizler kötü başlangıç yapan ataların torunlarıydık. Coğrafyamızda, yani kaderimizde düzleştirilmiş yoksulluk zaruret gibi bir şeydi. Kolektif yoksullukların bireye yalnız olmadığını hatırlatan, ezikliğini hafifleten bir özelliği vardır; sürdürülebilir kalkınma yerine, sürdürülebilir fakirliğin devlet politikası olduğu yıllarda bu paydaşlık işimi kolaylaştırmıştı."
Kısacası Okur Kitaplığı'nın Kaçkar dağlarına sığmayan hayatlarını konu alan eserinin hacmi ve içeriğinin ağırlığı ters orantılı.
