“Yapılan yasal düzenlemeler ne yazık ki bizleri hayatın içinden koparan engelleri ortadan kaldırmadı. Engelli çocuğu olan annelerin ve kendi işinde çalışan engellilerin emekliliğine kolaylık getirdi ama işçi ve memur engellilerin emekliliği daha da zorlaştırıldı. Toplu ulaşım konusunda indirimlerle destek verildi ama bunların kullanımı neredeyse imkansız kılındı. Herkese sosyal güvenlik ve sağlık sigortası getirildi ama sağlık Uygulama Tebliği ile tasarruf adına tedavimiz için gerekli araç ve gereçleri, ilaçları almamızın önüne engeller dikildi.
Kimsesi olmayan çalışamayan engelliye maaş bağlandı. Aylığı almak bir dert aldığında yaşamak ise başka bir dert haline geldi. Engelli yakınlarına bakan ailelere yardım sağlandı. Yardımın koşulları nedeniyle ihtiyacı olan herkese destek verilemedi. Başbakanımız geçen yıl kamudaki tüm boş kadroların dolacağını söylemişti. Hala 29 bin boş kadroya kimse yerleştirilmedi. 2012 yılına az bir zaman kala biz 9 milyon engelli olarak üzüntülüyüz ama umutsuz değiliz. Çünkü artık bekleyen bir kesim olmaktan çıktık. TBMM’de bir yıl öncesinde sadece 1 engelli milletvekilimiz vardı bugün 4 temsilcimiz var. Bütün bunlar engellilerin zorluklara rağmen hayata sarılmalarının, engelleri aşmak için gösterdikleri kararlılığın sonuçlarıdır.
Biz kimseden ayrıcalık veayrımcılık beklemiyoruz.Sadece herkes kadar eşit olanaklar yaratılmasını istiyoruz. Gelin elele verelim 2012 yılını umutla dolduralım.
