20 yıl öncesine kadar taksicilik yapan ve ekmeğini bu şekilde kazanan İbrahim Sökül, 19 Mart 1989 günü geçirdiği trafik kazasında her iki bacağını da kaybetti. Her şey rağmen haytan yılmayan Sökül, nafaka için çalışmanın kutsallığına inanıp, hayata inat yaşama dört elle sarıldı. Bir zamanlar taksi kullanan İbrahim Sökül, ayaklarını kaybedince ehliyetini bir kenara bırakıp at arabası aldı. 20 yıldır at arabacılığı yapan İbrahim Sökül ayakları olmamasına rağmen Yaşar isimli atıyla verdiği hayat mücadelesinde 3 çocuğunu okutup herkese örnek oldu.
Durumundan hiç şikayetçi olmayan ancak işlerin durgunluğundan dert yanan İbrahim Sökül, 20 yıllık mesleğinde en durgun günleri yaşadıklarını buna rağmen halini şükrettiğini söyledi. Her işin kendine göre bir zorluğu olduğunu ifade eden İbrahim Sökül, Bir nal 40 lira oldu. Atım çalışsa da çalışmasa da yemek zorunda. Dışardan basit görünüyor ama, canlı mal ile çalışmak kolay değil dedi.
GÜN BOYUNCA AT ARABASINDA DURUYOR
Söke çayı kenarındaki At Arabacılar Durağı"na her gün sabah erkenden gelip nafakasını arayan v akşama kadar ayakları rahatsız olduğu için arabada inmeyen İbrahim Sökül, yürüyemediği için ancak bu işi yapabildiğini söyledi. Rahatsızlığından hiç söz etmeyen ve buna rağmen gece gündüz ekmeğinin peşinde koşan İbrahim Sökül, sabah durağa geldiğinde atlı arabasını yolun kenarına park edip rızkının beklemeye başlıyor. Çevresinde de çok sevilen İbrahim Sökül iş yeri durağa gelen misafirlerini de at arabasının içinde ağırlıyor.
ALLAH KİMSEYİ DİLENDİRMESİN
İnsanoğlunun başına her zaman her şeyin gelebildiğini, ancak kimsenin yarının garanti olmadığını belirten İbrahim Sökül 22 yaşında delikanlı iken taksicilik yapıyordum. O zamanlar taksicilik de imrenilen bir meslekti. 19 Mart 1989 günü bir kaza geçirdim. Kazadan sonra ayaklarımı kaybettim. Ancak hayat devam ediyordu. Ayaklarımı kaybettiğim için artık araç kullanıp taksicilik yapmam da imkansız hale geldi. Tabi hayat devam ediyordu. Komutlarla kendiliğinden giden bir araba da düşündüm. Tabi bu imkansızdı.Ancak çok hisli bir hayvan olan at ile mesleğim benzer mesleği yapıp, nafakamı yine kazanabileceğimi düşündüm. O zaman Yaşar adını verdiğim bu atımı aldım. 20 yıldır Yaşarla birlikte nafakamı kazanıyorum. Allah"a şükür 3 çocuğum var. Yaşarla birlikte çalışıp ekmeğimizi kazanıyoruz dedi.
