Aşık, 1964 yılında bir aşk hikayesi uğruna düştüğü cezaevinde TV tamirciliği öğrendiğini ve bu sayede elektroniğe olan ilgisinin arttığını dile getirerek, “Cezaevine düştüğümde TV tamirciliği kursuna gittim ve orada anten ve verici tamirini öğrendim. Daha sonra Cezaevinden çıktığımda Serçin köyüne giderek o zamanın en ünlü radyosunu satın aldım ve Didim"de o zamanın adıyla Yoranda köylülerime dinlettim. Ardından İlk kez Didim"de yerel TV yayınını başlattım. Şu elimde tarihi eser sayılabilecek ve yaklaşık 60–70 yıllık mazisi olan radyolar bulunuyor ve hepsini de tamir ederek çalıştırdım. Elimde şu an 4 tane eski radyo bulunuyor. Aynı zaman da Gazeteci ve TV ile uğraşmamdan dolayı vakit buldukça bana gelen eski radyoları da tamir ediyorum. Bu benim bir hobim ve yaşadığım sürece bu işlerle uğraşmaya devam edeceğim” dedi.
Radyolarının kendisi için özel olduğunu da kaydeden Muhtar Bahri Aşık “Muhtarlığıma gelenler her zaman bu tarihi radyoları soruyorlar ve bilgi alıyorlar. Zaman zaman da almak da isteyen oluyor ama ben onlara gözüm gibi bakıyorum. Çünkü onlar bir devrin tanıkları” diye konuştu.